Amazing fullmoon ;)

Dus daar was ik dan, op blote voeten, zonder geld, zonder lift naar huis, op een eiland waar ik op de eerste plaatst als nooit had moeten zijn.
Oke, laten we beginnen bij het begin.

Sandra en ik hadden het gehad over de fullmoon party, we wouden er allebei wel graag heen maar omdat het anderhalf uur vliegen van hier is ging het niet echt wat worden. Toen Sandra donderdag met iemand had gepraat die met de bus en boot naar Koh Phangan was geweest besloten we uit te zoeken hoe we daar konden komen en wat dat zou kosten. Tony’s had een taxi service die ons voor 700 bath naar Koh Phangan kon brengen… en het zou ongeveer 6 uur duren, dan zijn we daar. Ondertussen hadden Amir en Phill zich ook al aangemeld bij ons fullmoon clubje. Vrijdag avond na trainen zijn we dus met zn 4e op weg naar Tony’s om de taxi te regelen.. een meisje komt op ons af lopen en zegt dat een vriend ook graag mee wil met ons, prima ook Moody komt met ons mee. We wisten dat het niet makkelijk ging worden, 6 uur reizen vervolgens de hele nacht feesten en dan om 7 uur in de ochtend de boot weer terug te nemen om 6 uur terug te reizen. Er waren geen hotels beschikbaar onder de 3200 euro per nacht pp. En je moest daar minimaal 3 nachten blijven. Maar omdat de fullmoon party DE party van thailand is waren we het er allemaal over eens dat we dit moeten meemaken.
Het was vrijdag avond 10 uur, we hadden alles geregeld en de volgende ochtend zouden we om 9 uur vertrekken.
Natuurlijk hebben we een beetje research gedaan over de dingen die we konden verwachten op de fullmoon party, wat vooral naar voren kwam was dat je geen waardevolle spullen mee moest nemen. Geen telefoon, pinpas, niet teveel geld, geen camera etc. Omdat dat vrijwel altijd gejat werd. Zo gezegd zo gedaan. De volgende ochtend om 9 uur stonden we daar met geen van ons een telefoon, pinpas of meer dan 5000 bath. We hadden ook al een ticket gehaald voor de terugweg dus dat moest voldoende zijn.

Thai time.. we hadden er allemaal wel eens van gehoord. Voor de Thai kan 1 uur ook nog wel eens 2 uur zijn. Maar hadden we echt verwacht dat onze 6 uur trip een 11 uur durende trip zou worden?! Ondertussen stopte de minivan bij allerlei plekken om dochter, oma en weet ik veel wie op te halen om vervolgens een omweg van een uur te maken om ze op een andere plek weer af te zetten. Dus in plaats van om 3 uur op party eiland Koh Phangan aan te komen waren we om 4 uur pas bij de boot. Vervolgens hebben we 3 uur op de boot gezeten, wat super mooi was, trouwens! Heerlijk met de benen over de rand in de zon chillend. Geweldig! Toch waren we een beetje angstig voor de terug weg. Eenmaal op Koh Phangan werden we opgewacht door tuk tuks hier werden zoveel mensen in gepropt dat er een paar aan de achterkant uit hingen. Vervolgens zaten we een half uur in dit volgepakte ding. Toen we er uiteindelijk waren werd onze vermoeidheid aan de kant gezet voor excitment, het was een gekkenhuis! Mensen van over de hele wereld waren hier bij elkaar gekomen om te feesten. Overal standjes met de beruchte buckets (en hier is de redbull duurder dan de vodka dus het was meet redbullvodka ipv vodkaredbull) verf, kleding en nogmeer nutteloze dingen die op dat moment het meest essentiele ooit waren.
Nadat we een meetingpoint hadden afgesproken, wat gegeten hadden zijn we het strand op gegaan 500 meter duurde ongeveer 1.5 uur. Er moest natuurlijk een bucket gedronken worden, we moesten ge-bodypaint worden en kleding en sieraden prutel gekeken worden.
500 meter en 2 buckets later waren we de belachelijk lange reis al helemaal vergeten en eenmaal op het strand was er niets meer over van de zorgen over de volgende ochtend. We werden begroet met een vuurshow en geweldige muziek! Als we naar rechts zouden gaan gingen we richting de top40 remix muziek kant, als we naar links zouden gaan kwamen we bij de goa en techno. De rechter kant van het strand heb ik de hele avond niet gezien. Het was geweldig om lekker los te gaan en allemaal leuke mensen te leren kennen. Ons groepje was na een uurtje dan ook helemaal uit elkaar. Ik heb een hele tijd met Bianca en haar vriend uit Duitsland gepraat, gedanst en genoten van de geweldig mooie maan en het strand. Ik zal jullie de details besparen maar alles wat ze over de fullmoon party zeggen is volkomen waar!
Madness!
Ik zat met een groepje mensen in het stand te chillen en te kletsen, mijn slippers had ik uitgedaan, en naast me neer gelegd omdat lopen in het zand met slippers irritant is.
Toen ik naar de wc wou gaan waren ze weg :p Ook mijn zonnebril was al spoorloos.
Maar dat deed er allemaal niet toe want het was een geweldig mooi feest.
Tegen de tijd dat we bij onze meetingpoint hadden afgesproken kon ik niemand van onze groep vinden. Een meisje waarmee ik eerder die avond had opgetrokken riep naar me, dat we moesten opschieten omdat de eerste boot zo zou vertrekken. Dus ik dacht Shit! Ik ben te laat. Dus ik ga met haar de tuk tuk in en verwachte de rest bij de boot wel te zien. Toen ik ze op de boot ook niet kon vinden begon ik me toch een beetje zorgen te maken.. na wat geïnformeerd te hebben bleek ik op de verkeerde boot te zijn gestapt. Na ongeveer 2 uur stond ik weer aan land.. Op een eiland waar ik de naam nieteens van wist, met nog ongeveer 400 bath over en een ticket waar ik vanuit hier niets aan had…. De weg naar huis beloofde een avontuur te worden. Er stonden natuurlijk allemaal bussen om de feestgangers op te halen dus ik begon een beetje te informeren welke naar Phuket ging.. een bus ging die richting op dus ik stapte daar maar in. Kost 100 bath, prima! Maar uiteraard ging die bus helemaal niet naar Phuket, de bus zette me af bij een soort busstation voor locals. Op dat punt was ik de enige feestganger die verder ging, ik zal de situatie even voor jullie schetsen.. van een bus vol ondergeverfde mensen die nog half nagenoten van het geweldige feest en de daarbij behorende alcohol stond ik in een stadje tussen de locals die grinnikend naar mijn blote voeten wezen en heel hard moesten lachen om de uitgelopen piccaso’s op mn armen. Goed ik dus informeren hoe ik naar Phuket moest komen, er ging wel een busje naar phuket 40 km van het kamp stopte deze. Maar omdat dit de beste optie was om terug te komen besloot ik mijn laatste geld uit te geven aan een ticket voor deze bus. Wat ik die laatste 40 km zou doen was een zorg voor later. Een minivan vol met thaise mensen die in Phuket moeten zijn kwam me ophalen. Ook de driver vond mijn aanwezigheid vreselijk vermakelijk. “you no hafe shoes” uh huh… i know ! Ik zat naast een jongen die uit oost Thailand kwam maar een badminton toeirnooi had gehad ergens aan de zuidkust. Hij blijkt een succesvolle badmintonner te zijn en volgende week heeft hij een toeirnooi in Bankok. Maar eerst gaat hij naar Laos, hij nodigt mij nog uit mee te gaan. Hmmm nee laten we eerst maar eens zorgen goed terug te komen in Phuket :p
4 uur later waren we ergens in Phuket, de busdriver vond me zo grappig dat hij me wel even zou helpen naar huis te komen. Druk brabbelend in het thais (wijzend en lachend naar mij uiteraard :p) Liep hij naar zijn collega’s en 1 daarvan heeft mij terug gebracht naar Tiger. Zo fijn om weer “thuis”te zijn.
Na weet ik veel hoeveel uur eindelijk weer slapen!
Tja what can i say… Fullmoon is the best party in the world
Ik heb zoveel super leuke mensen ontmoet en ben zeker een ervaring rijker.

Dus om maar een beetje toepasselijk af te sluiten...

" The man who walks the world on bare feet will find out what the world is made of, however the man who walks the world on shoes will forever think the world is made of leather. "